زمينه: پژوهش حاضر با هدف بررسي آگاهي و نگرش مديران مراکز آموزشي - درماني دانشگاه علوم پزشکي تبريز در زمينه برنامه ريزي استراتژيک در سال 1390 انجام گرفت. پيچيدگي محيط هاي متغير و دگرگوني نيازهاي جوامع، در ابتدا مستلزم تفکري استراتژيک و سپس    برنامه ريزي و اقدامي استراتژيک است. پژوهش حاضر اين مهم را در يکي از گلوگاه هاي کليدي نظام سلامت، يعني بيمارستانهاي آموزشي و درماني مورد کنکاش قرار داده است.

روش کار: اين مطالعه از نوع مقطعي - توصيفي - تحليلي است. جامعه پژوهش شامل ٥٧ نفر بود که به روش سرشماري انتخاب شدند و از اين تعداد ٣٩ نفر حاضر به همکاري شدند. اطلاعات مورد نياز با استفاده از پرسشنامه جمع آوري و براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون هاي آماري آناليز واريانس، همبستگي پيرسون، آزمون T مستقل و آزمون تعقيبي توکي استفاده شد.

يافته ها: ميزان آگاهي مديران از نحوه تدوين برنامه استراتژيک در حد خوبي بوده و نگرش آنها نسبت به تدوين و کاربرد برنامه استراتژيک مثبت مي باشد. بين آگاهي و نگرش مديران و همچنين بين آگاهي و سوابق آموزش ضمن خدمت مديران در زمينه مديريت و برنامه ريزي استراتژيک رابطه مستقيم و معني داري وجود دارد. مديران تحصيل کرده در رشته هاي مديريتي در مقايسه با مديران تحصيل کرده در ساير رشته ها نيز مديران داراي مدرک تحصيلي فوق ليسانس در مقايسه با مديران داراي مدرک تحصيلي ليسانس اغلب آگاهي بيشتري از نحوه تدوين و کاربرد برنامه استراتژيک دارند.

نتيجه گيري: ميزان آگاهي مديران از نحوه تدوين و کاربرد برنامه استراتژيک درحد متوسط بوده که با توجه به نگرش مثبت مديران نسبت به تدوين و کاربرد برنامه استراتژيک و درک اهميت اين نوع برنامه توسط آنان، زمينه لازم براي ارتقاء آگاهي مديران در اين زمينه فراهم مي باشد. آموزش ضمن خدمت در زمينه مديريت و برنامه ريزي استراتژيک، نقش بسزايي در افزايش آگاهي مديران در اين زمينه داشته است. با توجه به اينکه مديران تحصيل کرده در رشته هاي مديريتي، اغلب آگاهي بيشتري در زمينه تدوين و کاربرد برنامه استراتژيک داشتند، اين امر بيانگراهميت به کارگيري افراد متخصص در منصب هاي مديريتي و تدوين برنامه استراتژيک مي باشد.