زمينه: با وجود اينکه سبک زندگي فعال يکي از تعيين کننده هاي اساسي سلامتي است، انجام فعاليت فيزيکي منظم در زنان نسبت به مردان کمتر بوده و همين مقدار نيز با افزايش سن کاهش مي يابد. حمايت خانواده، دوستان، همکاران و اجتماع به خصوص محل کار تأثير مثبت بر ميزان مشارکت افراد در فعاليت فيزيکي دارد. هدف از اين پژوهش بررسي وضعيت حمايت اجتماعي و فعاليت فيزيکي مرتبط با محل کار معلمان زن شهرستان جلفا مي باشد.

روش کار: در اين مطالعه مقطعي230 نفر از معلمان شاغل در مدارس شهرستان جلفا به با توجه به معيارهاي ورود بررسي شدند. ابزارگردآوري اطلاعات در اين مطالعه، پرسشنامه هاي بين المللي فعاليت بدني IPAQ (International Physical Activity Questionnaire) و حمايت اجتماعي دوستان و همکاران (ساليس و همکاران) بود و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.

يافته ها: ميانه فعاليت فيزيکي مرتبط با کارمعلمان 20 دقيقه در هفته به دست آمد که در سطح پايين بود. 10 درصد آنان فعاليت سبکو 61.7 درصد فعاليت متوسط و 28.3 درصد فعاليت شديد داشتند. بين فعاليت فيزيکي کلي با حمايت اجتماعي ارتباط معني داري ديده شد.

نتيجه گيري: با توجه به اين که درصد زيادي از معلمان از نظر فيزيکي فعاليت کافي ندارند بر انجام فعاليت فيزيکي به ويژه در محل کار و ايجاد شبکه اجتماعي از طريق تشويق دوستان و همکاران جهت ارتقاي فعاليت بدني تأکيد مي گردد