زمينه و اهداف: برنامه هاي آموزشي به منظور تأمين نيازهاي آموزشي فراگيران طراحي مي شوند. لذا اولين گام در برنامه ريزي براي آموزش، شناسايي نياز است که منجر به افزايش مشارکت فراگيران در طراحي برنامه هاي آموزشي و ارتقاء سطح کيفي برنامه ها مي گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسي تطابق دوره هاي آموزشي ضمن خدمت پرستاران با نيازهاي آموزشي آن¬ها در بيمارستانهاي دانشگاه علوم پزشکي تبريز در سال 1393 اجرا شده است.

مواد و روش ها: مطالعه حاضر يک مطالعه توصيفي - مقطعي مي باشد. از بين جامعه آماري شامل پرستاران بيمارستانهاي آموزشي درماني تبريز، حجم نمونه به تعداد 324 نفر و نمونه ها به صورت تصادفي سيستماتيک از بين پرستاراني که شرايط ورود به مطالعه را داشته و تمايل به شرکت در پژوهش داشتند انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه محقق ساخته داراي 3 سوال استفاده گرديد. همچنين آمار توصيفي براي تجزيه و تحليل داده ها مورد استفاده قرار گرفت.

يافته ها: در اين مطالعه 324 پرستار از 10 بيمارستان دانشگاه علوم پزشکي تبريز مورد بررسي قرار گرفتند که بيشترين تعداد پرستاران (%25.9) از بيمارستان امام رضا (ع) و کمترين تعداد (2.2%) از بيمارستان هاي علوي و طالقاني بودند. يافته هاي مطالعه نشان داد از کل دوره هاي برگزار شده 49.59% با نيازهاي پرستاران تطابق داشت. بيمارستان سينا بيشترين ميزان تطابق (68%) و بيمارستان طالقاني کمترين ميزان (40%) را کسب کرده است.

نتيجه گيري: با توجه به اينکه برگزاري دوره هاي آموزشي مطابق با نياز پرستاران در بهبود کيفيت کاري آن ها تأثير قابل توجهي دارد، در خصوص وجود شکاف بين دوره هاي آموزشي برگزار شده و دوره هاي آموزشي مورد نياز پرستاران در مطالعه حاضر مي توان پيشنهاد نمود؛ قبل از برگزاري اين دوره ها نيازسنجي از پرستاران صورت گيرد تا بتوان شاهد بهبود کارايي و کيفيت در ارائه خدمات پرستاران بود. همچنين چگونگي انجام    برنامه ريزي براي ارزيابي نيازهاي آموزشي پرستاران نيز تأثير مهمي بر بهبود نتايج دارند.