زمينه و اهداف: کم خوني يکي از شايع ترين بيماري هاي سنين مدرسه مي باشد که سبب مشکلات زيادي براي حال و آينده دانش آموزان خواهد شد. با توجه به جوان بودن جمعيت کشور و اشتغال به تحصيل درصد بالايي از آن در مدارس، مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان کم خوني در دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر پاوه صورت گرفت. 

مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي- مقطعي بوده، که دانش آموزان مشارکت کننده در آن به صورت تصادفي انتخاب و مورد ارزيابي قرار گرفتند. در بدو امر، دانش آموزان بر اساس وجود علايم کم خوني مورد غربالگري اوليه قرار گرفتند و موارد مشکوک جهت انجام آزمايش و تأييد يا رد کم خوني به پزشک ارجاع داده شدند. سپس نتايج به دست آمده در جنسيت ها و پايه هاي مختلف تحصيلي به صورت فراواني (درصد) گزارش شد و با استفاده از آزمون هاي T و ANOVA، معني داري اختلاف کم خوني در اين گروه ها مورد ارزيابي قرار گرفت. تمامي تحليل ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 انجام شد.

يافته ها: در اين بررسي مشخص شد که 37.8 درصد از دانش آموزان دختر، 24.1 درصد از دانش آموزان پسر و در مجموع، 31.1 درصد از افراد مورد بررسي، داراي مشکل کم خوني مي باشند. همچنين نشان داده شد که ميزان اين بيماري در دانش آموان دختر بيش تر از دانش آموزان پسر و در دانش آموزان پايه هاي بالاتر بيشتر از دانش آموزان پايه هاي پايين تر است.

بحث و نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد که ميزان کم خوني در دانش آموزان عرصه مورد بررسي بسيار بالا بوده و نيازمند توجه جدي متوليان عرصه سلامت مي باشد.