مواد و روش ها: از بين 57 استخر شناي موجود طي چهار فصل سال، کلر باقيمانده، دماي آب، دماي محيط و pH در 44 استخر فعال تبريز بررسي و نتايج ضمن استخراج پارامترهاي توصيفي، براي مقايسه ميانگين تحت آناليز واريانس قرار گرفت.

يافته ها: دراين استخرها مقدار کمينه کلر باقيمانده در حد صفر و مقدار بيشينه 5 ميليگرم در ليتر و pH استخرها اغلب نزديک به خنثي و بيشتر قليايي (7>) بود. در استخرهاي اصلي تفاوت معني¬داري بين ميانگين پارامترها در فصول مختلف وجود نداشت (05•0P>). آناليز همبستگي ارتباط معکوس معني¬داري را بين کلر باقيمانده با دماي آب در اين استخرها نشان داد (01•0 , P<694•0R=). با در نظر گرفتن يک¬جاي کلر باقيمانده، دماي آب و دماي محيط، در استخرهاي اصلي %26، در جکوزيها %93، در استخرهاي چيلر 95% و در استخرهاي کودکان در 30% موارد عدم تطابق با استانداردهاي وزارت بهداشت وجود داشت.

نتيجه گيري: مشخص گرديد که در موارد متعددي استانداردهاي توصيه شده در خصوص کلر باقيمانده، pH، دماي استخر و دماي هواي محيط رعايت نمي¬شود. در جکوزي¬ها و چيلر وضعيت از نظر کلر باقيمانده و pH آب نامطلوب¬تر بوده و توجه جدي¬تري را مي¬طلبد.