مواد و روش ها: مطالعه حاضر مقطعی-توصیفی است. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 بود. حجم نمونه در جامعه مورد مطالعه، تعداد 300 نفر براساس روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه سلامت عمومی گلدبرگ و پرسش نامه زمینه یابی سلامت ویر و شربورن  SF-36 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ناپارامتری دوجمله‌ای استفاده شد.  

يافته ها: براساس نتایج به دست آمده از پژوهش، 58درصد از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 دارای اختلال در سلامت روانی بودند. همچنین نتایج نشان داد، که 6درصد از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 دارای علائم جسمانی شدید، 9درصد اضطراب،  2درصد اختلال در عملکرد اجتماعی و 1درصد افسردگی بودند. همچنین، ميانگين مؤلفه های کیفیت زندگی برای عملکرد جسمي برابر 57/30، ايفاي نقش جسمي 57/89، ايفاي نقش هيجاني 57/54، سرزندگي برابر 56/08، سلامت رواني برابر 60/29، عملکرد اجتماعي برابر 63/97، درد بدني برابر 56/91 و سلامت عمومی برابر با 53/16 با به دست آمد.

نتيجه گيري: دیابت بیماری مزمنی است که سلامت روان بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد. براین اساس بهتر است در برنامه های درمانی بیماری دیابت، به وضعیت سلامت روانی و کیفیت زندگی بیماران نیز توجه لازم به عمل آید.