مواد و روش ها: در این مطالعه مروری روایتی، جست و جو در پایگاه های اطلاعاتیScience Direct ،PubMed، SID و نیز موتور کاوش Google Scholar در بین سال های 2005 تا 2017 انجام گرفت و تنها مقالات فارسی و انگلیسی بررسی و وارد مطالعه شدند. کلمات کلیدی انگلیسی مورد استفاده شامل: Clinical Education، Nursing Education، Education، Significance Collaborative و کلمات کلیدی فارسی نیز شامل: آموزش بالینی، آموزش پرستاری، اهمیت مشارکت بود.

يافته ها: از مجموع چهار پایگاه داده 526 مقاله مورد بررسی اولیه قرار گرفت، که از این میان10 مقاله واجد شرایط برای ورود به مطالعه بودند. مدلی که همه نیازهای برنامه پرستاری را به طور کامل اجرا کند وجود ندارد. در این مطالعه انواع مدل های مشارکتی آموزش بالینی شامل مدل سنتی، مدل راهنما گنجانده شد که موثرترین آنها مدل آموزشی- مشارکتی بود.

نتيجه گيري: ابعاد آموزش بالینی و فلسفه آن، نیاز به تأمین امکانات، بازنگری ابزارها و فرایندهای ارزشیابی بالینی دارد. ارتقای عملکرد مربیان بالینی و جذب نیروی انسانی حرفه ای براساس مدل پیشنهادی، می تواند در بهبود وضعیت آموزش بالینی مفید واقع گردد.