زمينه و اهداف: در عرصه خدمات بهداشتي درماني به لحاظ اهميت و حساسيت مسئله درمان جامعه، ارزشیابی از جايگاه ويژه اي برخوردار است. فقدان ارزشيابي نه تنها به افزايش هزينه هاي درماني مي انجامد بلکه غفلت در انجام آن ارائه مراقبت های بهداشتي درماني را شديداً به مخاطره مي اندازد. لذا با عنايت به اهميت فرايند ارزشيابي و تأثير آن در بهبود عملکرد بخش هاي بيمارستاني بالاخص بخش اورژانس بر آن شديم تا  ابزار و فرايند ارزشيابي اورژانس بيمارستان هاي شهر تبریز را توصیف کنیم.

مواد و روش ها: اين پژوهش يک مطالعه کيفي و از نوع توصيفي مي باشد. جامعه پژوهش در مرحله بررسی ابزار ارزشيابي كليه كارشناسان و صاحب نظران ارزشيابي بيمارستان ها بودند كه 6 نفر از آنها به روش نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب گرديد و در مرحله بررسی فرايند ارزشيابي، جامعه پ‍ژوهشي کليه اورژانس هاي بيمارستان هاي شهر تبريز بودند که با کتابچه الف وزارت بهداشت مورد ارزيابي قرار مي گيرند، ميباشد، كه روند ارزشیابی در یکی از آنها مشاهده شده و با استفاده از مصاحبه  اطلاعات لازم جمع آوری شد.

يافته ها: يافته هاي پژوهش در دو قسمت تحليل ابزار و فرايند ارزشيابي جمع آوري گرديد. و مهمترین مشکل ابزار ارزشیابی، چند آیتمی بودن سؤالات و اشکال در نمره دهی به آنها و مهمترین مشکل فرایند ارزشیابی عدم آشنایی طرفین ارزشیابی با فلسفه اصلی ارزشیابی تعیین گردید.

نتيجه گيري: استانداردها و سبک ارزشيابي موجود داراي نواقص بسياري در جنبه هاي مختلف است که لزوم بازنگري در اين امر را بيش از پيش بر ما آشکار مي سازد. جهت بازنگري و اصلاح استانداردها و فرايندهاي موجود، يک تعهد جامع وحمايت گسترده از بالا به پايين جهت تضمين اجراي آن  ضروري مي باشد.
​