|
دوره هشتم (1396) , شماره چهارم
English Article
|
|
|
|
|
پیشگیری از بیماریها
|
|
|
|
|
-
تاریخ دریافت
1396/03/17
-
تاریخ پذیرش
1396/10/06
-
تاریخ انتشار
1396/12/25
|
|
زمينه و اهداف: هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان همبستگي ناگويي خلقي در افراد داراي گرايش هاي مرزي، با تکانشوري، آسيب به خود و رگه هاي شخصيت مرزي بود.
مواد و روش ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي از نوع توصيفي-همبستگي ،350 نفر از دانشجويان دانشگاه تبريز به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب و از بين آن‌ها 115 نفر که نمره مرزي آن‌ها بالاتر از خط برش بود به‌عنوان افراد داراي گرايش مرزي وارد پژوهش شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي ناگويي خلقي تورنتو-20، شخصيت مرزي (STB) و آسيب به خود (SHI) استفاده شد. براي تحليل داده ها از ضريب همبستگي گشتاوري پيرسون و روش رگرسيون چند متغيره استفاده شد.
يافته ها: يافته‌ها نشان داد که بين ناگويي خلقي بارگه‌ي شخصيتي مرزي (01•0> p ،36•0r=)، تکانش گري ( 01•0>p ،87•0r=)، آسيب به خود (01•0> p ،67•0r=) رابطه‌ي مثبت و معني‌داري وجود دارد. نتايج رگرسيون چند متغيره نشان داد که متغير ناگويي خلقي و زير مقياس دشواري در تشخيص احساسات قادر به پيش¬بيني رگه‌هاي شخصيت مرزي، ناگويي خلقي و مؤلفه دشواري در تشخيص احساسات قادر به‌پيش بيني تکانشوري و ناگويي خلقي و مؤلفه‌هاي دشواري در تشخيص احساسات و دشواري در توصيف احساسات قادر به‌پيش بيني آسيب به خود بودند.
نتيجه گيري: يافته ها نشان داد که ناگويي خلقي و مؤلفه‌ي دشواري در تشخيص احساسات تعيين¬گرهاي اصلي رگه‌هاي شخصيت مرزي و تکانشوري بودند، همچنين ناگويي خلقي و مؤلفه‌هاي دشواري در تشخيص احساسات و دشواري در توصيف احساسات تعيين¬گرهاي اصلي آسيب به خود بودند.
|
|
|
|
|
|
1171
|
583
|
|