زمينه و اهداف: به علت تخصيص بخش عمده اي از بودجه نظام سلامت و اهميت نظارت و ارزشيابي مستمر و دائمي بر بيمارستان ها سنجش کارايي و بهره وري آن ها با استفاده از شاخص هاي عملکردي امري ضروري مي باشد. بر اين اساس هدف از اين مطالعه بررسي رابطه تغيير درجه ارزشيابي بيمارستان ها با شاخص هاي عملکردي در بيمارستان هاي دانشگاهي کرمانشاه مي باشد.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر يک مطالعه توصيفي - تحليلي است كه جامعه آماري کليه بيمارستان هاي دانشگاهي کرمانشاه (17 بيمارستان) مي باشد که از بين آنها 6 بيمارستان که در طي ده سال تغيير درجه ارزشيابي داشته اند، انتخاب، که به علت محدود بودن حجم جامعه از روش سرشماري استفاده شد. ابزار گرداوري داده ها، مستندات مربوط به شاخص هاي عملكردي بيمارستان ها و گواهي نامه درجه ارزشيابي بيمارستان ها بود. در نهايت براي تعيين رابطه بين متغيرهاي پژوهش از ضريب همبستگي پيرسون با نرم افزار  SPSSنسخه 21 استفاده شد.

يافته ها: يافته هاي مطالعه نشان داد که در مجموع رابطه آماري معني داري بين هيچ يک از شاخص هاي عملکردي با درجه ارزشيابي مشاهده نشده و فقط شاخص عملکردي درصد اشغال با درجه ارزشيابي رابطه منفي معني دار مشاهده شد. بين درجه ارزشيابي و متوسط اقامت بيمار، مرگ و مير، گردش تخت رابطه منفي و با فاصله چرخش تخت رابطه مثبت وجود داشت.

بحث و نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان مي دهد که سيستم ارزشيابي در گذشته ناکارآمد بوده و درجه بندي بيمارستان ها معيار کافي براي مطلوبيت خدمات نبوده است. وجود يک سيستم جديد به منظور بررسي کارايي و عملکرد کمي و کيفي بيمارستان ها با وجود سيستم اعتبار بخشي احساس مي شود.
​